De gemeenten Alblasserdam en Molenlanden hebben de afgelopen tijd veel geïnvesteerd in maatregelen om de bezoekersstromen naar Kinderdijk te beheersen en de overlast voor de inwoners te verminderen. Denk aan het invoeren van vergunningparkeren, het aanleggen van de in- en uitstapstrook voor bussen, een parkeerplaats voor campers, toeristenbussen in Nieuw-Lekkerland, het verplaatsen van de camper-kampeerplaats naar Souburgh en het laten rijden van de shuttlebussen. De komende jaren komen daar nog bij het transferium in Alblasserdam en de herinrichting van het ‘Entreegebied Werelderfgoed Kinderdijk’.
Al deze kosten moeten uit de exploitatie van het Werelderfgoed worden betaald. De komende tijd maken de beide gemeenten en de SWEK daarover nieuwe afspraken. Dat betekent niet dat het aantal bezoekers onbeperkt moet blijven groeien. Integendeel. Er zijn grenzen aan de groei. Uitgangspunt is immers, dat we de leefbaarheid van de bewoners en omwonenden willen verbeteren en dat de bezoeker de rust, authenticiteit en ruimte moet kunnen ervaren. Het draagkrachtonderzoek van de Universiteit van Leuven geeft een indicatie waar dat maximum ligt. Het beheersen van de bezoekersstromen moet ertoe leiden dat de piekbelasting afneemt en dat bezoekers beter over het gebied en over het jaar gespreid worden.
De totale inkomsten uit de bezoekers kunnen echter wel hoger worden. Dat kan door alle bezoekers van buiten de dorpen te laten betalen, door het bezoek beter over de dagen van het jaar te spreiden én door functies toe te voegen waardoor bezoekers langer in het gebied en de omgeving verblijven én daar meer geld spenderen. Natuurlijk moeten dat soort activiteiten aansluiten bij wat Kinderdijk te bieden heeft en wel passen binnen de uitgangspunten van het gebiedsperspectief (‘authentiek, rust, ruimte’) en niet weer nieuwe bezoekersstromen op gang brengen. Hoewel misschien een enkeling daar wel op hoopt: een McDonalds, Holland Casino of een Efteling-achtige attractie zijn dus echt uitgesloten!